چهار بهار جانبخشی!

بزرگ هستی بخش کوچک من، خداوندِ جان!
جان لاینتاهی یقین میدانست که روزی تو نام بلندش را بر زمین آواز خواهی کرد که آنهمه نور را در نگاهت‌‌ گسترانیده؛ آنقدر که در پایین ترین سطح دقت تصویر همچنان نافذ است.
امروز چهار سال از تلاقی اولین آغوش و نگاهم با تو می گذرد. روزی که اگرچه برای دومین بار ولی بگونه ای کاملاً نو، مادر شدم و این صفتِ زیبای جانبخشی توست. تو به من فرصت سخت ترین و زیباترین تجربه ی حیات یک زن را بخشیدی، از این گونه هماره وامدار حضور نازنینت هستم اهورای من!
برای امروز و هر روزت خداوندِ جان را سپاس.